Love Tacomepai

Halloa!

Daar zijn we weer, nog steeds in Pai!

Ik begin vandaag met een beetje voorgeschiednis. De reden dat we naar Pai zijn gekomen, is omdat we een supervet project op internet hadden ontdekt. Tacomepai, zoals het heet, is een project waarbij je kan leren over substainible building en substainible farming. Er zijn gewoonlijk zo rond de 5 vrijwilligers en elke avond worden er gewoonlijk liedjes gezongen rond een kampvuur.
Maar... de reden dat wij speciaal nu gingen, was omdat er een 3-daags festivalletje georganiseerd werd op dit project! Lokale bergstammen zouden komen spelen en iedereen was welkom om op te treden.
Het hele festival werd geregeld door de eigenaar van het project, en alle vrijwilligers die er op dat moment waren(zo'n 20)

Dat evem als intro. En hoe het was? Echt ge-wel-dig!
De dag na mn vorige verslag zijn we dus aangekomen op het project. Het ligt een aantal kilometer uit de stad dus hebben we een scootertje gehuurd. Ik heb trouwens ook leren rijden, zo moeilijk is het niet :)
Daar aangekomen was iedereen meteen heel vriendelijk. En het is werkelijk een prachtige plek. Het is een soort jungle met hier en daar bamboo-bungalows en hier en daar een rijstveld. En op de achtergrond zie je de bergen. Op Iverna's blog kunnen jullie wat foto's vinden.
De eerste dag hebben we onszelf meteen nuttig gemaakt; we hebben een kaart getekend van het festivalterrein. Nog wat gegeten uit de zelfgemaakte bamboo borden en bamboo bekers, gebabbeld met de vele vrjwilligers, en daarna naar onze bijna-buiten slaapplek gegaan. (een vloer + dak + musquito net)

De 9e begon het festival. Overdag was het praktisch nog niks, dus hebben If en ik wat rondgetoerd met de scooter. Echt een supermooie omgeving hier!
In de avond was dan het festival, en het was echt super. Er hing gewoon zo'n relaxde sfeer. Een aantal bergstammen traden op, maar ook Westeners die spontaan het podium opgingen en de prachtigste muziek maakten. Het is lastig uit te leggen hoe het nou was, het was nl de hele setting; de omgeving, de geuren en kleuren, de niks moet alles kan sfeer (socializen moet niet, gek dansen kan), de muziek, de sterren, de inspirerende mensen. En het feit dat alles werd geregeld door de vrijwillgers zelf, echt een team. Ik heb echt leuke gesprekken gehad met verschillende mensen. Iedereen is hier trouwens echt rond de 27 dus wij zijn de jonkies, maar dat maakt niet uit :)

De volgende dag heb ik overdag wat geholpen met bladeren zoeken om cake op te serveren, en met het ontvliezen van de rijst. Dat ging met zo'n mega stamper. If en ik hebben nog een canyon bezocht en beklommen, heel mooi. (zie foto's op If's blog) Verder heb ik eigenlijk de halve dag niks gedaan. Gewoon een beetje zitten, denken, praten, of nergens aan denken. Een beetje leven in het nu, denk ik. :)
De avond was weer geweldig, en stukken drukker dan de voorgaande! Volgens mij waren er rond de 300 mensen. Op gegevene moment was het echt zo vet, alles tegelijk -> een maansverduistering, supermooie diggeridoo-trommel muziek, prachtige danseres, schilder die op de muziek schilderde, lokals die op de achtergrond rijst uitklopten.
Echt zo mooi.
De 3e festivaldag zijn If en ik naar een landbreuk en een waterval gegaan. Opnieuw erg mooi, vooral omdat er bijna geen toeristen waren. In de avond, natuurlijk, weer muziek en kampvuur. Het blijft leuk.
Ok, volgens mij kloppen de dagen niet, we hebben ergens nog een dag niks gedaan. Beetje gerelaxed :)
Maargoed, vandaag zijn we verhuist naar de prachtigste bungalow van de hele farm. Mazzelaars. Veel van de vrijwillgers zijn weg, het festival is voorbij -> wat een rust! Een hele andere sfeer ineens. Vandaag hadden we een groepsmeeting met de eigenaar, Sandot. Hij is echt eeen geweldig mens. Heel inspirerend en zo positief, en met heel veel kennis over de natuur. Volgens mij houdt iedereen van hem, en hij heeft nog humor ook. De meeting ging over het slagen van het festival, en over de mogelijkheid nu te leren over sustainible building en farming. Datt is namelijk waar het project eigenlijk voor bedoeld is. Helaas gaan wij waarschijnlijk overmorgen weg hier, dus hebben wij niet veel tijd om hier veel over te leren. Maar gelukkig heb ik echt een geweldige herrinnering aan deze tijd hier.
En voor iedereen die ooit naar Thailand gaat;
Ga naar Pai en dan 6 km buiten de stad-> Tacomepai! de mooiste en meest sfeervolle plek ooit waar je, als je wilt, ook nog wat kunt leren, en verder kunt relaxen bij het kampvuur met een gitaartje :)
Groetjes!